W koncepcji wyznaczono tereny nowej zabudowy i zaproponowano nowe obiekty mieszkaniowe, usługowe, mieszkaniowo-usługowe oraz usługowe – Centrum Muzyki.
Projektowana zabudowa mieszkaniowa i mieszkaniowo-usługowa stanowiąca domknięcie kwartałów nawiązuje formą i gabarytami do istniejącej zabudowy kamienicowo – blokowej. Zachowano rytm wertykalnych podziałów elewacji, zróżnicowaną wysokość poszczególnych obiektów oraz kształt i pokrycie dachów pozostając przy współczesnym wystroju elewacji oraz nowoczesnym detalu.
Głównym założeniem projektowym było otwarcie nowo projektowanych budynków Centrum Muzyki na przestrzeń wokół. Specyficznie ukształtowane bryły „wpychają się” w krajobraz wokół, a przeszklone elewacje odbijają otoczenie, zwielokrotniając efekt otwartości zapewniając kontakt wizualny wnętrza z przyrodą.
Teoria informacji Cohena i Christiansena mówi, że przez ekspresję architektoniczną należy rozumieć wartość estetyczną, która oddziałuje na odbiorcę przez informację całkowicie niewymierną, odbieraną przez myśl, odczucia i doświadczenia odbiorcy (wiąże się z pobudzeniem emocjonalnym, które wyzwala się w odbiorcy). Idąc tym tropem można stwierdzić, że sztuka tworzenia architektury to umiejętność tworzenia dzieła sztuki (rzeźby) ze wszystkimi konsekwencjami z tym związanymi. Kompozycja architektoniczna jak i muzyczna charakteryzują się najwyższym poziomem abstrakcji, a więc obie te dziedziny mogą się obywać bez odwzorowania rzeczywistości, co ni mniej ni więcej oznacza, że dowolność i niefiguratywność w kreowaniu formy w obu przypadkach jest jak najbardziej dozwolona. Projektowany układ kompozycyjny i architektoniczny jest próbą stworzenia swoistego ogrodu sztuki wewnątrz tkanki miejskiej, będącego autonomicznym bytem w kontekście architektonicznym z jednej strony, z drugiej natomiast stanowiącym dobrze funkcjonujący organizm w aspekcie społecznym, ekonomicznym i funkcjonalnym.
Zainteresował Was ten projekt? Zapraszamy do innych podobnych galerii poniżej.
